Cumartesi, Eylül 01, 2007

ve benn...


düğünümüz...


evlilik..

Yeni hayata adımımızı attık nihayet..Yok Amerika ya falan yerleşip orda katılmadık yeni dünya düzenine..Evlendim,yani evlendik..Hatta 2 ayı,nikah sonrasıysa 5 ayı devirdik.Biz de iş dolayısıyla nikahı önce yaptıranlardanız da.
Her evlilik öncesi süreç gibi buhranlı zamanlar geçirerek yaptık düğünümüzü.Evlilik öncesi ailelerin ilişkileri tehlikeli sularda yüzse de boğulmadan çıktık yüzeye..Ama çok şey kırıldı,dağıldı..Toparlanamasa da idare etmeyi de öğreniyoruz zamanla..
Gelelim özelimiz,ikimize..
Evlilik için denilenlerin aksine tartışmaları bile anlamlı bence..İki insanın,iki farklı bireyin aynı çatıda olması öyle hemen oturmuyor tabi ki..Ama aşk işte bu her şey mümkün..
Tabi evlilik sonrası hemen işe başlamadığım için yemek kültürüm de bir hayli gelişti..Eşim bu durumdan oldukça hoşnut..Yüzünde ki memnuniyeti ve bitmiş tabaklardan ben de oldukça mutluyum..
Evlilik ile edindiğim en büyük tecrübeye gelince,insanlar gerçekten garipler ve büyüdükçe olgunlaşmıyor aksine çocuklaşıyorlar..Birini tanıyorum diyebilmek biraz fedakarlık isteyen durumlarda gösterdiği çabayı da bilmekden geçiyor..Ve evlilik öncesi sinir krizleri geçirmemek için hep bir tarafın örtü görmesi gerekiyor..