Cumartesi, Ocak 27, 2007

tatill...

Nihayet tatildeyiz..Bakma nihayet dediğime aslında çokta şikayetçi değildim çalışmaktan..Ama ruhum yorgun şu sıralar.Onun ihtiyacı var biraz dinlenmeye.Sevgimin ve sevgilimin ihtiyacı var.Dün verdiğimiz bir karardan dönmeseydik son anda ailemin yanına düğün tarihini belirlemek için değil,ayrılık haberini vermek için gidiyor olacaktım..
Hayat dudaklarımızın arasından çıkan bir anlık öfke sözcüğüyle biçimlenecek kadar basitmiş meğer..Git demek de kolaymış kal demek de..
Git dedikden sonra zaman dururmuş meğer..
Dün elimde tuttum kalbimi,az daha sıksam ölecektim..
Neyseki seni sevdiğimi hatırlattı düşen bi parça gözyaşı avucuma..

Çarşamba, Ocak 24, 2007

antidepresan

kesintisiz uykular ve daha sakin bir eş vaadetmek için sevgilime antidepresan kullanmaya başladım..tabi küçük dünya savaşları çıkardığım regl dönemlerinin de bunda etkisi büyük oldu..ama ne hikmetse haplar beni sakinleştirmek yerine henüz ateşleme yeteneği olmayan bir ejderhaya çevirdi..her an burnumun ucunda gözyaşım..huzursuzum,gerginim hayattan ve dünyadan beklentim yok sanki onları içmeye başladığımdan beridir..
aslında bu dönem hapların başlangıç aşamasında normal kabul ediliyor..amabelki benim dozu düşürmem yararlı olabilir.gerçi önümde uzun bir tatil var..bu sürede hem bedenimi hem de ruhumu dinlendirebilirim..
yine de etkilerini yok sayamam..bugün aldığım bir habere normalde vermem gereken tepkinin; ki bu vermem gereken benim standartlarımda bir tepki demek oluyor;çok azını vermiş olmam sanırım bu ilaçların ürünü..
yada yaptığım şey ilaçlar beni sakinleştirdi nasılsa boşver diyerek beynimi telkinden ibaret..gerçi milli eğitimde çalışınca her alandaki haksızlığa,torpile,dalavereye ve minimum düzene alışkın olmalı,alışabilmeli insan..(bkz:ayrılış 8 ekim 2005)Aynı o zaman apar topar yerlerimizden edilmemiz gibi şimdi de birileri gizliden topluyor birimini..üstelik sebep sonuç ilişkisi gibi ayrılma sebebimiz sonuçta aynı yere dönüyor..atık hakkın amcanla,dayınla ölçüldüğü bir devirdeyiz malesef..devir nasrettin hocanın kürkünün devri..
neyse umudu hiç yitirmemek lazım ve aşkı da..onların ikiside hala bende var

Perşembe, Ocak 18, 2007

Hastayım..

Sabah her şeye inat neşeli başlıyorum güne..Sonra makyajı bozulan bir yüz gibi gitgide bozuluyor o halim..Daha öğlen olmadan naısl bir yorgunluk var üstümde akla zarar.Dışarda günlerdir kakmak bilmeyen bir sis..Boğazımda onun eseri gelişen farajitim.Halsizim,yorgunum,zor duruyorum sanki ayakta..İşin en çirkef tarafı bugün Ahmet in dönüş günü.Gerçi görüşme ihtimalimiz çok yüksek değil ama hasta olmak için kesinlikle uygun bir gün değil..Anlamadığım yataktan çıktığımda iyiyken okula gelince nasıl hastalanıyorum.Yoksa bi tür iş yeri hastalığı mı bu??Yada vücudumun isyan edişimi iş yaşamımdaki doyumsuzluğa..Bunun sonu tükenmişlik mi peki?Yada basite indirgersek,diğer arkadaşlardan bulaşan bir grip mikrobuna mı atmalıyız suçu..
Aslında güzel giden şeylerde çok..Hatta pek çok şey yolunda..Sanırım hastalıktan kurtulmadıkça tadını alamıyorum hiç bi şeyin..

Perşembe, Ocak 11, 2007

hayatımız..

kısacık bir yol.gidip gelmekle bir çırpıda bitiverecek kadar kısa.nefesimizin tıkanmasına,uzun molalara gerek duyulmayacak kadar kısacık.üzüntüye,derde boş yere gerilmeye izin verilmemesi gerekecek kadar kısa ve dönüşü olmayan bir yol.dönemeci çok oysa menzile götüren tek bir güzergaha sahip.
bazı şeyleri ne denli büyütüyoruz çoğu kez gözümüzde.onsuz olmazlarımız ne denli fazla.kırılmaya ne denli müsait ruhumuz.incelikden ne derece yoksun o vazgeçilmez "kıymetlilerimiz"..her şey yaşamak içinse ve yaşam bizim içinse biz var oldukça anlamlıysa her şey bu kırılmalar niye?niye böylesine zayıfız?niye bu denli zorlaştırmayı seviyoruz yaşamı?neden güzellikleri görmesi zorken,her talihsizlik silinmekde inat eder beynimizde..?
yaşamın bir kanatı kırık sanki..yada benim yaşamıma özgü bu..
ama onu kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kalınca anlıyor insan..o çok kısa ve sadece değerini bilenler için mola vermeye izin verecek kadar kısa..
umarım "kıymetlilerimiz" kıymetini bilir bu fedakarlığımızın..
ve yaşamımızın onlara ayırdığımız parçasının tabi ki de..