son ayımız..

Artık 36.Haftamızdayız.Son haftalara girdikçe her gün öncekinden biraz yorucu oluyor.Çok şükür fazla ağrım sızım yok.Ama gece uykularımız pek kalmadı.Ayrıca hafif kasılmalar ve ağrılarda başladı.
Asıl giderek artan şey heyacan ve merak..Doğum yaklaştıkça ne ile karşılacağını bilememenin verdiği heyecan kaplıyor içimi.Bir de doğum sonrası süreçte aldığım kilolar nasıl verilecek meselesi var tabi.Ama bu konuda çok sıkıntı yaşayacağımı düşünğyorum.Yeter ki bebeğim sağsalim dünyaya gelsin.
Odasını,eşyalarını hazırladık.Sadece banyo malzemeleri eksik.Hamileliğin en zevklikısımlarından biri sanırım buydu.O minik kıyafetleri yıkandı,ütülendi.Dolabına yetleştirildi.Benimkilerse hangilerini giyebileceğimi bilmediğimden dolabıma yerleştirildi.Sadece 2 gömlek bir bady ile idare eder oldum.Havalar böyle giderse çok sıkıntı olmaz gerçi.Nasılsa okulda yok artık.İki haftadır sürekli misafirlerimiz vardı.Onlarla ilgilenmek çok yordu doğrusu.Okulu aratmadı yani.
Hamilelekte depresif hallerim pek olmadı benim.Bu konuda eşimin rolünü göz ardı edemem.Sadece vücudunuz değişmiyor bu süreçte.Aslında bu en basit sorun.Pek çok alanda kendinizi kısıtlamak zorunda kalıyorsunuz.En basit temel temzilik işleri bile sizin için çok efor gerektiriyor örneğin.Dışarı çıkmak ayrı bir dert.Ya zırt pırt tuvaletiniz geliyor yada çabucak yoruluyorsunuz.İŞte tüm bu noktalarda eşinizin gösterdiği desteğin yerini hiç birşey doldurmuyor.Sanırım evlilklerin kritik noktalarından biri de hamilelik süreci.Bu dönem bir kez daha anladım ki ben doğru adama aşığım..

7.ayımızı bitirdik..

2 gün sonra 7.ayımız da bitiyor.Artık oğlum ona seslendiğimde tepki veriyor yada ben öyle sanıyorum:))2 Mayısta doğum öncesi iznime ayrılacağım.Zaten sonrasına ekletme şansım yok.Ayrıca vücudumda eskisi kadar dirençli değil.Kalçamda ve sırtımda ağrılarım başladı.Hareketlerimde eskisi kadar rahat değil.Çabuk yoruluyorum ve sık sık ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Kalan 3 haftayı da geçirip izne ayrılmak için sabırsızlanıyorum yani.
Bu arada hayatımdaki bir diğer önemli olay kardeşimin askere gidecek olması.1O Nisan da yeri belli olacak.Çabucak gider gelir inşallah..Yeğeninin doğumunda olamıyacak dayısı malesef..

son 3 ay..

Koskoca bir 6 aylık dönemi sağlıkla geride bıraktık çok şükür.Oğluşumu kucağıma almama 3 ay kaldı..Kısmetse Haziran 24 doğum tarihimiz.2 Mayısda da izne ayrılıyoruz.Büyük sıkıntıları olan bir hamilelik yaşamadım.Sadece ilk 3 ay düşük tehdidi için ilaç kullandım,bir kaç kez idrar yolu iltihabı geçirdim..En riskli dönemi ise şubat tatilinden önce yaşadım.Bebeğim normalde altta olduğu için baskı yapıyordu.Bir de idrar yolu iltihabı birleişince doktorumuz 1 hafta önceden tatile ayrılmama karar verdi..Aslında çok da iyi oldu.Tabi annemlerim gelmesi ile o hafta da alınan fazla kiloları saymazsak!!Kilo konusunu ne çok dert ediyorum ne de hiç umursamıyorum diyemem.Tam bir erkek çocuk annesiyim.Kocaman dik bir göbeğim var.Diğer taraflarda genişleme yok pek.Ama iştahım inanılmaz arttı.Özellikle tatlı ve hamur işleri favorim:))Ama elimden geldiğince çok tüketmemeye çalışıyorum.
Artık işin en keyifli kısmı olan bebek alılverşine de başladık..Kendi kıyafet problemimi ise olabildiğince az masrafsız atlattım diyebilirim.Dün yaza dönük bir pantolon,iki üst aldım.Havalar ısındıkça da bir kaç parça daha alabilirm.Lcw hamile kıyfertleri kurtarıcı oldu.Hem hesaplı hem de çeşit çok..Bebeğime ise iki hastane çıkışı takımı,bornoz takımı,oyun parkı,bir kaç çıtçıtlı bady ve zıbın aldık.Gelen hediyelerimiz de var.Ama hala almam gereken şeyler var..
Cuma günü 4 boyutlu ultrasona girdik.Doktorumuzun da katıldığı görüşe göre burnumuz babaya benziyor:))Artık hareketleri çok daha sertleşti.Karnımın içinde deprem varmış gibi sallanıyor bazen..Ama 2 gecedir rahat uyuyorum.Atık geceleri o da uyuyor sanırım.Sabah da benle başlıyor hareketlenmeye.
Dünyanın en özel ve güzel şeyi bu sanırım.Allahım isteyen herkese nasip eder inşallah.Ve bizimde oğlumuzu sağ salim kucağımıza almamızı nasip eder..