Perşembe, Mart 30, 2006

şafak yanlış olmuş şafak 47

pardon 47:)

şafak 4

Tabiki de yin barıştık.Hallettik sayılır sorunlarıızı.Ama işte yine benim kuşkularım acabalarım başladı.Ya olmazsa,ya zamanla değişirse,ya biz gerçektende bibirimize uygun değilsek..
Offf..Offff

Salı, Mart 28, 2006

Yine mi

sorun yaşamayacak mıyız?
Tabiki de yaşayacağız.Bundan daha doğal ne var ki?Ancak sorun hala güvensizlikten doğuyorsa ben endişelenmye başlarım artık.Öyle böyle bir yıl içinde insan karşısındakinin sınılarını,sevgisini,sadakatini hala anlayamaz mı?
Bunca şeyi aşıp artık birbirimizi çok daha iyi anlıyoruz derken şu yaşadıklarımız bilsen beni nasıl üzüyor.Ben artık bunları aştığımızı sanıyordum.Tek sorunumuz ayrılık olsun istiyordum.Ama durum tersine döndü sanırım.
Tek derdimiz bu olsa keşke...

İtiraf

insanın önce kendine itiraf etmesi gerekiyor bazı şeyleri.Önce kendin kabulenmelisin ki insanlara anlatabilesin.O gücü bulabilesin içinde.Yalanlarla kendini mutlu ederek üyümüşsen benim gibi bu daha da zor.Kaybedecklerin pahasınada yanılabiliyorsun bazen.
Sevgiyi yaraladığında toparlamak zor biliyorum.Benim içinse yüzyüze gelmek çok daha zor.İlk defa elim kolum bağlı.Toparlayamam bazı şeyleri biliyorum çünkü.Bu bu sefer beni de aşar.Ama öncelikle kendimi toparlamakla başlamalıyım işe sanırım.Bunu başarırsam gerisi zaten kolay..

Pazartesi, Mart 27, 2006

ŞAFAK 50

Evet sevgilim glemedi malesef ama 50 gün sonra tamanem yanımda.Artık çzledim demeyeceğim özlem iyice yerleşti çünkü artık sadece sabırsızlık,heyecan var içimde.
Dün msn de görüştük.Sanki aradan onca ay geçmemiş gibi hep aynı sıcaklık aktı içimden.Aynı duygularla aynı özlemle tekrar baktım ona.O svdiğim insan.Hep aynı.
Ve anladım ki dönüp geldiğinde yıllar da geçse o benim hep en büyük aşkımmm...

Perşembe, Mart 23, 2006

malesef

Bugün yazmak istediğim çok şy var ama yazmaya gücüm yok.
En kötü olanı yazıp noktalamak istiyorum.O dört gözle beklediğimiz 3 gün olamayacak.İzin konusunda sorun çıktı.
Kötüyüm,mutsuzum ve daha neler hissettiğim bilmiyorum.

Pazar, Mart 19, 2006

YUPPİİİİ

Uzun zamandır bu denli huzurlu ve mutlu hissetmemiştim kendimi.Her şey nasılda zamanla yerine oturdu.Demekki tek yapmam gereken sadece sabretmek ve beklemekmiş.Onun beni kaybetmekten bu kadar koktuğunu ve bensizliğin onu nasıl üzeceğini duymak niye beni böyle ettiki.Yada bana artık aşkını sevgisini sınır koymadan göstermesi.Onla ilgili her konuda sınırsız özgürlüğe sahip olduğumu hissetemek.Her şey nasılda güzel!!!
Nihayet büyük buluşma gerçekleşti.Beyefendinin annesi ile annemi tanıştırdım.Garip ama orada da her şey gayet yolunda gitti.Sevgilim mutlu ben mutlu,hayat ne güzellll...
Artık zamanım başbaşa geçirmeyi istediğimiz 3 günü düşlemek ile geçiyor.Öyle çok özledim ki onu,onla geçenleri.Ve öyle sabırsızlanıyorum ki onla yaşayacaklarıma.
Öyle çok seviyorum ki seni canım.

Salı, Mart 14, 2006

YAŞASINNNNN

Evvetttt!
Harika bir şey oldu.Ay eğer içimi dökemezsem bütün gece uyuyamam valla.Sevgilimle karar verdik.Nisanda geliyor inşallah.Üstelik hiç kimse bilmeyecek.Yani 3 gün ikimiz başbaşa kalacağız.Hangisine sevineyim kimsenin bilmediğine yalnız bana kaldığına mı yoksa sırf bein için gelmesine mi?
Nihayet şeytana uydu aşkım,ama ne mücadeleler verdim onu baştan çıkarmak için...Aslında ben oraya gitmeyi teklif ettim ama pek sıcak bakmadı beyefendi artık 3 gün biz inzivaya çekiliriz:))
Eeee,olsun o kadarcık canım...

Pazartesi, Mart 13, 2006

bitanecim

Ne demeli bilmiyorum bu durumlarda ne serden geçebiliyor insan ne de yardan.İkiside iki ucu keskin bıçak.Bazı şyleri dışlayamıyorsun,doğuştan kaderin onlar yada doğuş sebebinBana verdiğin diğeri bana böylesine hissettirdiğin sevgini beni ve her şeyi kabullenerek gösterdiğin için seni her zamankindn çok çok çok daha çok seviyorum bi tanem.
Gelelim bugüne;kontörsüz kalmam işe yaradı herhalde.Meraktan mıdır nedir pek sıklaştı aramaların.

Cuma, Mart 10, 2006

Şans perisi

Sen benim hayatımdaki en büyük şansımsın..
Kendiden krkuyorum bazen.Uzaklaşmak istiyorum beynimden.İçindekileri susturmak,duymamak.Bana tahammül edebilen ender insanlardan birisin sen.Sana bunları yapmaya hakkım yok biliyorum,söyküyorum da sana.Ama sen inatla yanımda olmak istiyorsun,seviyorsun o hastalıklı yanımı sanki.Ömür boyu beni seveceğini söylüyor beni de mücadele etmeye zorluyorsun.Ama ben o kadar güçlü değilim.Değişemiyorum.
Artık karar vermem gerekli.Tabi sadece karar vermek de değil sana söz verdiğim gibi savaşmalıyım.

Çarşamba, Mart 08, 2006

nihayet

2 gündür sesini dahi duyamamak nasılda zordu.Nihayet bugün haber aldım.Askerlik zaten zordu birde denetleme,tatbikat derken iyice gerdi bu iş valla.Ben zaen tükendim de yazık asıl olan zavallı askerime oldu.Çok ama çok özledim onu.SAnırım en çok şimdi sabır ve anlayışa ihtiyacı var canımın.
Evet,en güzel haber ben İstanbul a gittim.Aşkımı ziyaret ettim.Sadece bir gündü ama olsun.Daha çok yolda geçti aslında zamanım ama onla geçen 5 saat öyle güzel ve dğerliydi ki.Başlarda sanki bir yabancıyı sokmuşum gibi geldi aslında.Alışmak biraz zor olacak sanırım gerçi biz kolay aşarız bunları,neleri atlatmadık ki.
Ama en kötüsü yazdığım o mesajlardan sonra onu karşımda görmek ve beyefendinin utanmazca bunları hatırlatması yüzümü kızarttı valla....