Pazar, Mart 19, 2006

YUPPİİİİ

Uzun zamandır bu denli huzurlu ve mutlu hissetmemiştim kendimi.Her şey nasılda zamanla yerine oturdu.Demekki tek yapmam gereken sadece sabretmek ve beklemekmiş.Onun beni kaybetmekten bu kadar koktuğunu ve bensizliğin onu nasıl üzeceğini duymak niye beni böyle ettiki.Yada bana artık aşkını sevgisini sınır koymadan göstermesi.Onla ilgili her konuda sınırsız özgürlüğe sahip olduğumu hissetemek.Her şey nasılda güzel!!!
Nihayet büyük buluşma gerçekleşti.Beyefendinin annesi ile annemi tanıştırdım.Garip ama orada da her şey gayet yolunda gitti.Sevgilim mutlu ben mutlu,hayat ne güzellll...
Artık zamanım başbaşa geçirmeyi istediğimiz 3 günü düşlemek ile geçiyor.Öyle çok özledim ki onu,onla geçenleri.Ve öyle sabırsızlanıyorum ki onla yaşayacaklarıma.
Öyle çok seviyorum ki seni canım.

Hiç yorum yok: