Cuma, Şubat 03, 2006

Mesleki ayrımcılığa karşıyım, aslında,kişilerin okudukları üniversite,kökenleri,siyasi kimlikleri gibi özelliklerin her hangi biriyle sınıflandırılmasına karşıyım.Ancak geçen hafta ve bunun öncesinde yaşadığım bazı olaylar nedense doktorlara karşı antipati beslememe sebep oldu.Mesleklerine saygım sonsuz,aldıkları eğitimin güçlüğü,çalışma şartlarının zorlukları da malum.
Ancak son günlerde yaşadıklarımız nedense onlara karşı hayli kızdırdı beni.Sevgilimin hasta olduğunu belirtmiştim zaten.Gönderildiği hastanedeki doktorlar,akşama kadar acilde tutup,iki serum verdikten sonra,üç gün istirahatla geri yollamışlardı kışlasına.Ancak bugün abisi ziyarete gittiğinde durumunun iyi olmadığını göüp sevgilimi aynı hastaneye götürüyorl.Ve nedense aynı doktorlar bu kez hastane de yatması gerektiğini söylüyor sevgilim ve abisinin hatırlı dostlarına.Ey güzel mmeleketim ve memleketimin güzide insanları,nasılda pamuk ipliğine bağlı aslında yaşamımız.
Şimdi yapabildiğim tek şey onun aramasını beklemek ve bir n önce geçmesi için bu günlerin şafak saymak...

Hiç yorum yok: