Salı, Ekim 10, 2006

giderken..

Arkasına bakmamaya yeminlidir adam.Bir enkaz bıraktığını bilir ama çevirmez kafasına bir daha.Bilir ki eğer dönerse kalbi yenik düşer kalana.Biler ki bu gidişi içinde bi yerlerde istemiyordur oysa.Öfkelidir..Öfkesi kadının gözlerinde bitebilir ki o zaman kalır ardındakiyle...Ama o taştan prensdir.Erkeğe ne dönmek yakışır ne de yenilmek bir çift gözde sevgiliye.
Kapanan kapının ardında anlar kadın neyin çıktığını hayatından.Boşluğunun rüzgarında üşür,titrer dudakları.Akan her damla gözlerinden,ulaşır aslında adamın beynine ama bilir o artık bakmaz geriye.Yalnızlığına gömülür kadın.Kucaklar onu yeniden,döner ana rahmine.Ağlamak dindirir sızısını yaranın,ağlayamamaksa öldürür kadını..Bir kapının ardında iki yürek ağlar birbirine.Gitmek koşmak ister peşinden,tutup kolundan döndürmek geriye..Bir kez baksa gözlerime anlamaz mı,okuyamaz mı derinleri...
Artık gitmiştir ikiside birbirinden..
Yaşamlarından bir sevgili çıkmıştır.
Çıkan sevgilinin boşluğu bi süre titretir kalpleri..

Hiç yorum yok: