kesintisiz uykular ve daha sakin bir eş vaadetmek için sevgilime antidepresan kullanmaya başladım..tabi küçük dünya savaşları çıkardığım regl dönemlerinin de bunda etkisi büyük oldu..ama ne hikmetse haplar beni sakinleştirmek yerine henüz ateşleme yeteneği olmayan bir ejderhaya çevirdi..her an burnumun ucunda gözyaşım..huzursuzum,gerginim hayattan ve dünyadan beklentim yok sanki onları içmeye başladığımdan beridir..
aslında bu dönem hapların başlangıç aşamasında normal kabul ediliyor..amabelki benim dozu düşürmem yararlı olabilir.gerçi önümde uzun bir tatil var..bu sürede hem bedenimi hem de ruhumu dinlendirebilirim..
yine de etkilerini yok sayamam..bugün aldığım bir habere normalde vermem gereken tepkinin; ki bu vermem gereken benim standartlarımda bir tepki demek oluyor;çok azını vermiş olmam sanırım bu ilaçların ürünü..
yada yaptığım şey ilaçlar beni sakinleştirdi nasılsa boşver diyerek beynimi telkinden ibaret..gerçi milli eğitimde çalışınca her alandaki haksızlığa,torpile,dalavereye ve minimum düzene alışkın olmalı,alışabilmeli insan..(bkz:ayrılış 8 ekim 2005)Aynı o zaman apar topar yerlerimizden edilmemiz gibi şimdi de birileri gizliden topluyor birimini..üstelik sebep sonuç ilişkisi gibi ayrılma sebebimiz sonuçta aynı yere dönüyor..atık hakkın amcanla,dayınla ölçüldüğü bir devirdeyiz malesef..devir nasrettin hocanın kürkünün devri..
neyse umudu hiç yitirmemek lazım ve aşkı da..onların ikiside hala bende var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder