Pazartesi, Mart 19, 2007

Öğrenebilmek..

Küresel ısınma,Byük Patlamanın yeniden yaratılması,karşıt madde derken parçaçık fiziğne karşı bi hayli ilgi oluşmuştu bende..Bunun öncesinde ki yaklaşık bir hafta öncesinde Kuantum Fiziği ilgimi çeken başlıca konular arasındaydı.Ancak işin en tuhaf tarafı pek çok sözel öğrencisi gibi bende Fizik derslerinden pek haz etmezdim.Bunun da ötesinde asla kafam basmaz benim diyecek kadar şartlanmış olup bu kounlar hakkında bir gün seve seve kitaplar alıp okuyacağımı,araştıracağımı düşünemezdim.Tabi burada en büyük payı,kendiminde içinde bulunduğu eğitim sisteminde buluyorum.Okul sıralarında bizlere Fizik derslerinde formüller ezberletip,işin heyecanından uzaklaşınca ortaya benim gibi nesiller çıkması çok kolay.Tabi bu arada insan olduğuma bir kez şükrettim.Var olan öğrenme kapasitemizi zorlayamıyor olsaydık ve kapatsaydık alıcılarımızı dış dünyaya,yaşamm sadece iç güdülerimizden ibaret olsaydı,öğrenme diye bir kavram olmazdı herhalde yaşamımızda..
Karşıtmadde demişken bu konuyu bu denli popüler hale getiren kişiyi de es geçmemek lazım.Nacizane o da baya bi yer etti çünkü bu hafta belleğimde.Hepimizin ya kitabını okuduğu yada filmini izleyip Da Vinci hakkında teoriler geliştirmemize neden olan isim."Dan Brown"..
Bende kendisinin Melekler Ve Şeytanlar kitabıyla ilgili kafa yorarken,dün ki gazetelerden brinde gördüğüm bir haber sarsılmama neden oldu doğrusu.İngiliz bi ressam aynı yazarın Da Vinci nin Şİfresi adli kitabini okuduktan sonra İngilteredeki atölyesini kapatıp İtalya ya yerleşiyor ve kendini bu şifreyi çözmeyi adıyor.Bi süre sonra paranoid şizofreni teşhisi konulup intihar ediyor..İntihar notunda ise,"beni canlı yakalayamayacaklar" yazıyormuş.
Beni düşündüren konu benim sonumun ne olacağı değiidi tabi ki..Pek çoğumuzun monoton hayatlarımızda bi farklılık,bi adanmışlık,bi canlılık isteğiyle farklı kulüplere,internet sitelerine üye olup,değişik hobiler geliştiriyor yada bu durumu daha da uçlarda yaşayıp kimi sapkın tarikatlara üye omuyor muyuz?BUnlar gazatelerde,haberlerde yada yaşamımızda tanık olduğumuz şeyler..Aalında özündeki sebep hepimizin büyüdükçe,amaçlarımızdan,hayyallerimizden,hedeflerimizden uzaklaşıyor olmamız olmasın..En basiti kendim gece yattığımda saatlerce hayal kurarken son zamanlarda bunu hiç yapmadığımı farkettim.Ve artık hayal kurmak için kendimi zorlar oldum:)Böyle kolay şartlara dayalı bir hayat sürmek zoruma gitti yani..
Uzun lafın kısası benhayatımdaki eksikliği buldum..Hayallerim..Ve onlardan öyle kolay klay vazgeçmeyi düşünmüyorum..

Hiç yorum yok: