Sevgili eşime..

Ne zamandır aklımda olan ama yazmaya fırsat bulmadığım bir şey var aslında..Malum ben hatırı sayılır bir süredir buraya içimi dökmekteyim.Çok sevdiğim,eski iş arkadaşım , bölüm başkanım hatta bence ilk patronum diye de anabileceğim bir dostum sık sık da takılırdı hala mı bıkmadın diye.Gerçekten de hayatımdaki en uzun soluklu alışkanlığım bu benim.En sadık sırdaşım..Takip eden arkadaşlarım da var biliyorum ama sanki bazı şeyleri onlarla paylaşmak rahatsız ediyor beni.
Ama asıl kafamı kurcalayan meseleye gelince; eşimin blogumu merak edip hiç okumaması..Evlilik öncesinde yani ilişkimizin başlarında bazen sitemlerimi de yazardım.O zamanlar okur,hatta gelir benle paylaşırdı..Sanırım hala devam ettiğimden haberdar da değil.Yada ben son derece şeffaf bir insan olduğum için içimde ondan sakladığım bir şey kalmadığını düşünüyor.
Bir nebze iyi de aslında kendine ait bir alanın kalması..Dezavantajıysa(tabi ki onun için) gizli kalmış noktaların yol haritasını burada bulabilecekken kaçırıyor olması.Her neyse,yazdım kurtuldum,eğer birgün okursan vur bakalım kafanı taşlara..